Na 7 jaar achtereen op vakantie te zijn geweest in Noorwegen hebben we ruim een jaar geleden besloten om te emigreren.
Wij zijn Olaf {49} Lynette {51} Sacha {14} en Bas {12} Hoonhout.
Lynette is als oncologisch verpleegkundige werkzaam in het Waterlandziekenhuis in Purmerend.
Sacha en Bas zitten allebei op de havo.
En ik heb een lange tijd gewerkt voor een verzekeringsbedrijf.
Onze eerste prioriteit was het leren van de Noorse taal.
Daarom wekelijks naar de vrije universiteit in Alkmaar waar we in een groep les kregen.
Later zijn we over gegaan op privéles.
Om als verpleegkundige te mogen werken in Noorwegen moeten alle originele diploma's gewaarmerkt worden door een notaris.
Daarna dienen ze gelegaliseerd te worden.
En als dat is gebeurd moeten ze nog vertaald worden door een beëdigd vertaler.
Een heel gedoe maar als het klaar is heb je ook wat.
Alles daarna opsturen en wachten op de "godkjenning""
In de tussentijd zijn we in april 2013 met het hele gezin naar de Fjellregionen gegaan omdat deze regio ons erg aansprak.
We hebben daar gesproken met mensen van de gemeente het ziekenhuis en het hoofd van de school van Tynset.
Verder zijn we zeer vriendelijk ontvangen door een Nederlands gezin dat in Os woont.
En hebben heerlijk gegeten bij Colinda en haar gezin in Tolga.
De gemeente ambtenaar van Røros heeft ons een rondleiding gegeven en ook daar een school bezocht.
Al met al een zeer vruchtbaar bezoek maar niet direct kans op een baan.
Terug in Nederland lag de autorisasjon sykepleier op de mat.
Lynette was nu officieel verpleegkundige in Noorwegen.
Het solliciteren kon nu echt beginnen.
Omdat in de Fjellregionen de kans op werk op dat moment niet zo groot was hebben we ons ook op andere regio's gericht.
Onze interesse ging uit naar het zuiden.
Met zijn rotsachtige kust, eilandjes, bossen, meren en pittoreske dorpjes met witte huisjes.
Wij zijn daarop de belevenissen van een gezin in Vegårshei gaan volgen.
Naarmate we verder in hun belevenissen kwamen hoe enthousiaster wij werden.
Hierdoor ook maar eens kijken of er vacatures waren in deze regio.
En die waren er.
In Vegårshei hadden ze behoefte aan verpleegkundige in de thuiszorg.
Daarop heeft Lynette in het Noors haar cv en sollicitatiebrief gemaakt en verstuurd.
Omdat dit een goed gevoel gaf heeft ze zich ook ingeschreven bij een Noors uitzendbureau.
Nog geen dag later kwam er per sms al een reactie uit Noorwegen, of ze even contact wilde opnemen.
Het uitzendbureau had een contract klaar liggen voor een functie als verpleegkundige in het ziekenhuis van Trondheim.
En wanneer ze kon beginnen.
Dat ging wel erg snel.
De vriendelijke dame uitgelegd dat meteen beginnen nu nog geen optie was aangezien we nog veel moesten regelen voor ons definitief vertrek.
De volgende dag werden we gebeld uit Vegårshei, ze hadden de sollicitatiebrief en cv ontvangen en waren erg onder de indruk.
Lynette heeft het gesprek grotendeels in het Noors gevoerd en er werd afgesproken dat het eind van de week nog een telefonisch interview zou plaats vinden.
Het interview van meer dan een 1/2 uur was volledig in het Noors en het ging Lynette zeer goed af.
Afgesproken werd dat na het weekeind er een beslissing zou worden genomen.
Maandag bericht uit Vegårshei, of ze contact mochten opnemen met Lynette's referentie.
Ook dat was naar tevredenheid verlopen.
Lynette had de baan.
De functie houdt in dat ze als verpleegkundige patiënten thuis gaat bezoeken en verzorgen.
Bas voor ons vakantiehuis in Savalen
