Buitenleven

De afgelopen dagen zijn weer omgevlogen.

Lynette is samen met Nanna en nog enkele andere dames  2x on tur geweest.

Het is heerlijk weer met gemiddeld 18 à 19 graden dus prima weer om te joggen of te wandelen.

En dat gebeurt dan ook volop.

Vanavond is de bibliotheek in Vegårshei heropend.

Dat werd gedaan in het bijzijn van Lynette en, o ja, de burgemeester was er ook ( zie foto uit de plaatselijke krant).

Alles is nu geautomatiseerd en je kan er nu dagelijks terecht van 6.00 uur in de ochtend tot 22.00 uur in de avond.

Doormiddel  van een kaartje kan je naar binnen zonder dat er iemand van de bibliotheek aanwezig hoeft te zijn.

Grappig dat dit kan en het vertrouwen er is dat er geen misbruik van gemaakt gaat worden.

Door Bas geschreven :

Twee weken geleden ben ik begonnen met een nieuwe sport.
Het heet: oriëntering.
Oriëntering is een sport waarbij je hardlopend een route aflegt die op een kaart staat die je mee krijgt.
Je hebt een kompas en een apparaatje waarmee bij elke post de tijd word geregistreerd.
In het bos zijn posten en bij elke post hangt een elektronisch kastje waar je je afmeld met het apparaatje wat je mee hebt .
Op de kaart staan de posten, maar de route moet je zelf bepalen.
Als je weer terug bent bij het begin staat daar een kastje waar je het apparaatje  oplegt en dan komt er een bonnetje uit met je eindtijd en de tijd hoelang je over elke post heb gedaan.
Mijn eerste traning was in Myra. 

Dat was redelijk makkelijk want je had veel kenmerken zoals de school, Vegårsheihallen, en het voetbalveld.
Maar deze week was het in het bos.

Het was een hele mooie plek waar we nog niet eerder waren geweest.

Ik had een leuke avond  en vond alle posten.
Oriëntering is een hele leuke sport en ik ga er ook zeker mee door.

De afgelopen dagen is het prachtig weer in Vegårshei.

De temperaturen lopen op tot wel 24 graden dus er wordt gezwommen en we leven hoofdzakelijk buiten.

De avonden worden ook steeds langer en als we rond 00.00 uur naar bed gaan is het nog steeds niet donker.

Floyd groeit als kool, en de uitdrukking een hondenleven is op hem zeker niet van toepassing.

Hij huppelt heerlijk in het rond en heeft de omgeving al aardig ontdekt.

Geschreven door Lynette:

De zondag was een belangrijke dag in Vegårshei. De dag van de konfirmasjon.

Konfirmasjon kan je vergelijken met het Heilig Vormsel wat wij in de 6e klas hebben gedaan.

Het is een groot feest waarbij alle familieleden en de beste vrienden worden uitgenodigd.

Heel veel mensen dragen dan ook weer de " bunad", de klederdracht van Noorwegen.

En de meisjes die nu konfirmant zijn krijgen de bunad waar ze rest van hun leven mee doen.

Ik ben samen met Nanna naar de kerk geweest en vond het bijzonder om mee te maken.

Sacha was uitgenodigd bij een vriendin en dat was een hele eer.

Er was eten en drinken en iedere gast wordt geacht een " kake" te maken. 

Dat was er dus weer in overvloed. 

Sacha heeft erg van het feest genoten.

17 Mei Grunnlovsdag

Op dit moment is de Russfeiring in volle gang.

Dit betekent dat er op straat veel jongens en meisjes die dit jaar afscheid nemen van de Vidergående skole in rode of blauwe broeken rondlopen.

Tevens is het het jaar dat ze 18 zijn geworden en ze alcohol mogen drinken

Het feest begint ongeveer 3 weken voor 17 mei ( nationale feestdag van Noorwegen) en gaat dan ook gepaard met veel alcohol en in het gehele land grote feesten.

Waar ze dan naar toe rijden in rode of blauwe bussen.

In de busjes worden onderweg ook feesten georganiseerd

De rode kleur betekent dat de persoon een algemene vervolgopleiding gaat volgen.

Blauw betekent een economische opleiding.

De rode of blauwe kleding dient in de 3 weken dagelijks gedragen te worden zonder dat het gewassen wordt.

De eindexamens vinden pas plaats na de Russfeiring.

In het verleden zijn de examens wel eens vervroegd maar toen bleek dat de resultaten minder waren dan na de Russfeiring.

Deze week is Bas bijna elke avond met Fillip gaan vissen.

Samen gaan ze dan in een bootje het meer op achter ons huis.

Wat is het toch heerlijk om die jongens samen bezig te zien.

Als Fillip niet kan blijft Bas aan de kant en krijgt dan gezelschap van Freia (de hond van de buren).

Sacha had gisteravond een voetbalwedstrijd, en het eerste punt is binnen.

Thuis speelde ze gelijk tegen het team van Arendal 1-1.

                           Sacha als laatste van links in haar roze trainingsjack

 

Vandaag is het 17 Mei (Grunnlovsdag), de nationale feestdag van Noorwegen.

Op deze dag vieren de Noren dat in 1814 in Eidsvoll de grondwet werd getekend.

En juist dit jaar is dit precies 200 jaar geleden.

Noren zijn enorm trots op hun land en dat laten ze blijken ook. Overal hangt de vlag uit en gaat men gekleed in traditionele kledij.

Deze kledij, bunad genaamd, word meestal gedragen bij speciale gelegenheden zoals bruiloften en doopfeesten, maar vooral op 17 Mei.

Ook het koningshuis is regelmatig in bunad te bewonderen.

De bunad wordt met de hand gemaakt en versierd met zilveren sieraden.

     

                                Sacha met haar vriendinnen in bunad

Op 17 mei heeft iedere stad of dorp een optocht waaraan de gehele gemeenschap deelneemt.

Met vlaggen, een fanfare en het zingen van het volkslied laten ze hun trots voor het land blijken.

Verder is het echt een feest voor de kinderen.

Met veel eten en drinken en spelletje die ze kunnen doen.

Voor de volwassen is het een samenkomen met familie en vrienden.

Het is beslist niet te vergelijken met Koningsdag in Nederland.

Het gaat hier meer om traditie en trots en saamhorigheid.

Voor de avond waren we uitgenodigd op de barbecue bij Nanna en John.

Samen met hun vrienden hebben we heerlijk gegeten.

De kinderen hebben nog gezwommen,en zo kunnen we terugkijken op een zeer geslaagde 17 mei.

Floyd

Deze week was het dan zo ver.

Na 8 weken wachten konden we Floyd, onze hond ophalen.

Het was voor Sacha en Bas nog een lange dag want voor we naar Arendal konden vertrekken moest Lynette eerst nog werken.

Maar om half drie was ze klaar en gingen we er op aan.

Het was een bijzondere ervaring toen we wegreden met Floyd in een mandje op de achterbank tussen Sacha en Bas in.

Wie had dat een jaar geleden gedacht, wij met een hond.

We hadden in Nederland geen enkel dier, zelfs geen goudvis.

De eerste nacht heeft hij bij Sacha op de kamer geslapen.

Alhoewel er van slapen niet veel terecht was gekomen.

De tweede dag was hij al aardig op zijn gemak en sprong vrolijk in het rond.

De meeste behoeftes doet hij al buiten op het pad, omdat hij het gras nog een beetje eng vindt.

Daar moeten we nog aan werken.

De afgelopen twee nachten heeft hij in zijn bench geslapen, terwijl ik er naast op de bank lag.

Vanaf vanavond gaan we het proberen zonder dat er iemand in de buurt is.

    

                                            Dit is hem dan: Floyd

Naast dat ik  3x per week naar school ga heb ik nu ook 1x per week een vrijwilligersbaantje.

Ik had aangegeven graag iets voor de gemeente te willen doen, en daarop had ik een afspraak met het hoofd van de gemeentewerken.

Ik heb nu een zogeheten praksisplass.

Dat betekent dat ik vrijwilligerswerk doe met een Noorse collega zodat ik tevens de gehele dag mijn Noors in de praktijk kan brengen.

En zodoende werk ik nu op de begraafplaats van Vegårshei, en doe daar het onderhoud en kleine reparaties.

Lekker de gehele dag buiten en dankbaar werk.

Ik heb een fijne collega en spreek tevens de bezoekers.

Vrijdagavond was het voetbalavond. Zowel Sacha als Bas hadden een wedstrijd.

Lynette en ik zijn gaan kijken en hadden Floyd natuurlijk mee.

Aan aandacht geen gebrek zodat we weinig van de wedstrijden hebben gezien.

We zijn nu een paar dagen verder en het gaat goed met Floyd.

Hij slaapt al beter door en is erg blij als hij een van ons ziet.

Gisteren hadden we een dag van bezoek.

Eerst kwam er een familie met twee jongens uit Nederland die, als alles goed gaat, in augustus dit jaar ook naar Vegårshei emigreren.

Heel attent hadden ze drop en ontbijtkoek uit Nederland voor ons meegebracht.

Floyd waren ze ook niet vergeten wat die kreeg lekkere kluifjes.

En daarna kwam Signe, een Noorse collega van Lynette samen met haar man gezellig even op de koffie.

We hebben lekker zitten kletsen en Egil (de man van) heeft even naar het internet gekeken want dat is momenteel erg slecht.

Vanavond kregen we weer bezoek. Ditmaal was het onze andere buurvrouw die ongeveer 1 kilometer verderop woont.

Lynette had haar laatst gesproken en toen gaf ze al aan dat ze veel openhaardhout had vanwege het kappen van een deel van haar bos, en of wij dat wilden hebben.

Daar hebben we geen nee tegen gezegd dus eerdaags moet ik dat gaan ophalen.

Tevens werden we door haar uitgenodigd om een keer eland te komen eten.

Ook dat hebben we niet afgeslagen.

En zo raken we steeds meer geïntegreerd.

In Noorwegen is bevrijdingsdag op 8 mei. Niet dat het groots wordt gevierd maar er wordt wel bij stilgestaan en gevlagd.

Ook op school ging deze dag niet zomaar voorbij. We werden vereerd met een bezoek van de burgemeester  (ordfører) van Risør.

Iedereen moest naar de kantine komen en de beste man werd aangekondigd zoals Sinterklaas bij een kleuterschool.

Na een toespraak van nog geen vijf minuten was de vogel al weer gevlogen, zonder dat er pepernoten waren gestrooid of pakjes waren achtergelaten.

Gelukkig had ik nog wel een foto kunnen nemen, zodat ik thuis nog even van dit moment heb kunnen nagenieten.