De jacht in Vegårshei

De meiden zijn weer bijgekomen van de reis naar Polen.

En vrijdagmiddag is mijn moeder gearriveerd.

Ze komt voor een lang weekend en voor Bas zijn verjaardag.

We zijn trots dat ze deze reis alleen heeft gemaakt ondanks haar leeftijd van 82 jaar.

Zaterdag hebben we Bas zijn 14e verjaardag gevierd en zijn we naar de dierentuin in Kristiansand geweest.

De dierentuin is vergelijkbaar met Burgerzoo, dus geen kooien waar de dieren in zitten opgesloten.

Zondag hebben we een wandeling gemaakt in "ons" bos, en hebben we oma een rondleiding gegeven door Vegårshei.

Gelukkig was het ook vandaag heerlijk weer, een heel verschil met het vorige bezoek van mijn moeder toen er 2 meter sneeuw lag.

De herfstvakantie is begonnen.

Maandag is mijn moeder na een zeer geslaagd bezoek weer teruggevlogen naar Nederland.

Wij zijn in de loop van de week nog op tur geweest naar de Hovdefjell.

Met alle herfstkleuren was het weer genieten van het uitzicht.

Sacha was donderdagavond uitgenodigd voor een groot kampvuur.

Met een stel meiden van school heeft ze zitten kletsen en worstjes gegrild.

In het weekend is ze nog gaan bowlen in Arendal.

Bas heeft een gezellig avondje gegeven voor zijn vriendjes van school.

Eerst hebben ze eigen gemaakte pizza gegeten, en daarna hebben ze uren zitten spelen op de Xbox en films gekeken.

Volgende week geeft hij zijn verjaardagsfeestje voor zijn klasgenoten.

5 Oktober is jaarlijks de opening van de elandenjacht.

En ook dit jaar waren Bas en ik weer uitgenodigd om mee te gaan.

Om 7.45 stonden John en Filip voor de deur, de jacht kon beginnen.

Bij de eerste loting bleek dat we bij de groep drijvers waren ingedeeld.

De drijvers bestaan hoofdzakelijk uit vrouwen, en kinderen die op lijn het wild dmv geluid richting de jagers drijven.

En het bleek dat we onze taak uitstekend hadden uitgevoerd, want nadat we eerst 3 elanden hadden gezien, viel het eerste schot.

Een van de drie was gedood.

Na de eerste ronde hebben we bij een kampvuur worstjes en elandenburgers gegeten.

De 2e en 3e ronden waren we ingedeeld bij de jagers, maar er werd verder niets meer geschoten.

Nadat de eland vakkundig was gefileerd zijn we huiswaarts gegaan.

Ik begrijp dat jagen altijd discussie zal opleveren.

Maar het is hier al een eeuwenlange traditie, die er tevens voor zorgt dat de populatie in stand blijft.

Zou men niet jagen, komt er een overschot aan elanden en herten die op hun beurt weer het bos vernietigen en tevens een gevaar opleveren voor het verkeer.

Elk jaar wordt er nauwkeurig bepaald hoeveel elanden geschoten mogen worden.

En daar word niet van afgeweken.

Jagen is hier net zo geaccepteerd als vissen is in Nederland.

Polentur

De afgelopen 2 dagen stonden in het teken van onze buren.

Vrijdagavond waren we uitgenodigd bij onze buurvrouw Turid, om elandensoep te komen eten.

Sacha en Bas helpen haar regelmatig en ze vond het zo fijn als we eens langs kwamen.

Toen ze hoorde dat we nog nooit eland hadden gegeten was dat een mooie gelegenheid om dat bij haar te komen proeven.

We hebben een hele gezellige avond gehad met heerlijke soep en ijs en gebakken flensjes.

Zaterdagmiddag waren we uitgenodigd bij onze andere buren Berta en Jørgen.

Ze werden allebei 70 jaar en gaven een groot feest in het Forsamlingshus.

Alle familie en vrienden waren uitgenodigd, in totaal wel zo'n 100 personen.

Het was een geweldig feest met een heerlijk koud, warm en kake buffet.

Er werden oude herinneringen opgehaald en toneelstukjes opgevoerd.

En dat het op prijs werd gesteld dat we er waren bleek wel uit het feit dat we letterlijk in de bloemen werden gezet omdat we precies die dag 1 jaar in Noorwegen woonden.

Fijn om zulke buren te hebben, ook al wonen ze meer dan 1 kilometer van ons huis.

Zondagmorgen heb ik Lynette en Sacha naar Myra gebracht.

Daar stonden Sacha's klasgenoten met één van hun ouders te wachten op de bus die hun naar Polen zou brengen.

Het reisje voor de 10e klas was begonnen.

Sacha's reisverslag:

Polentur 2014

Vorige week zondag zijn mama en ik samen met mijn klas afgereisd naar Oslo omdat we daar de boot zouden nemen om lekker een weekje naar Polen en Duitsland te gaan! We zijn 7 dagen weg geweest. Van zondag tot zaterdag. Op zondag zijn we om half 9 met de bus naar Oslo gereden. Vanaf daar zouden we de Color Line naar Kiel in Duitsland nemen. In de bus zat de stemming er al goed in en ook op de boot hebben we het heel erg gezellig gehad! We hebben heerlijk gegeten, rond gekeken, en lekker chocolademelk gedronken in een restaurantje. 's Avonds zijn we met een groepje naar een dans en zang voorstelling geweest en daarna was er een disco voor ons en de andere schoolklassen. Om half 12 moesten we in onze hut zijn. De volgende morgen hebben we heerlijk ontbeten. We kwamen om 10 uur aan in Kiel en vanaf daar zouden we een busreis van 10 uur naar Wroclaw in Polen maken. De busreis verliep voorspoedig en eigenlijk ging het ook best snel. We zijn onderweg nog een paar keer gestopt. Om 9 uur 's avonds kwamen we aan in het hotel en we zijn meteen gaan eten. Het eten was goed en we zaten gezellig met zijn allen. Na het eten zijn we nog even gaan zitten in de lobby en daarna naar de kamers. Dinsdag zijn we naar de zoutmijnen in Krakau geweest. Het was een tocht van 2 uur en we zijn 327 meter onder de grond geweest. Het was heel erg mooi. 

   

                  In de zoutmijnen in Krakau

Daarna zijn we afgereisd naar het centrum van Krakau. We kregen daar 4 uur vrije tijd, dus ik ben met Nina en Marta de stad in geweest. We hebben lekker gewinkeld samen en het was erg gezellig! Om 5 uur zijn we weer naar een nieuw hotel gegaan. We zouden daar 2 nachtjes blijven en het lag iets buiten de stad. 's Avonds hadden we eerst lekker gegeten en daarna was er een volksdansgroep. Dat was een leuke ervaring en daarna mochten we zelf ook nog even met ze dansen. Toen dat was afgelopen konden we kiezen of we nog naar Krakau wilden of dat we in het hotel bleven. Een paar meiden en ik hadden gekozen om in het hotel te blijven. 

De volgende dag was de meest indrukwekkende dag van de hele reis. Vandaag zouden we afreizen naar Auschwitz Birkenau en Auschwitz I. 

We hebben gezien hoe de mensen daar leefden en werden gemarteld. Eigenlijk konden we niet beseffen hoe vreselijk het moet zijn geweest. We waren in 2 groepen verdeeld en we kregen een gids mee. We hebben o.a. de 'slaapkamers en badkamers' gezien. Ook hebben we de werkplaatsen en het monument gezien. Bij het monument is er een gedicht voorgelezen, bloemen neergelegd en hebben we 1 minuut stilte gehouden. Ook lagen er stenen met in meer dan 20 talen een waarschuwende tekst. Ook was er een Nederlandse steen. Daar moest ik even slikken. De rondleiding duurde ongeveer 3 uur. Daarna hadden we lunch. Om 1 uur zijn we verder gereden naar Auschwitz I. Daar waren meer 'huizen' en er was een museum met alle persoonlijke eigendommen. Kamers vol met o.a. schoenen, haarborstels, koffers en haar van de vrouwen. 

  

                                     Een vitrine met alleen maar schoenen

Ook dit deel was heel indrukwekkend om te zien en ook hier hebben we een minuut stilte gehouden. Rond 4 uur hebben we gegeten en er kwam een man vertellen die de oorlog heeft meegemaakt. Zijn vader zat in het concentratiekamp. Hij heeft ongeveer 2 uur verteld. Daarna konden we weer kiezen of we naar Krakau wilden of dat we naar het hotel wilden. Deze keer kozen Nina, Marta en ik om de stad nog even in te gaan. We hebben tot 9 uur de tijd gekregen. Rond 8 uur waren we klaar met winkelen en zijn we nog even wat gaan eten in het Hardrock Café. Om half 10 hebben we samen met de ouders een taxi terug naar het hotel genomen, wat ook nog moeilijk was aangezien de taxichauffeur geen Engels kon. Maar uiteindelijk heeft hij ons naar het hotel gereden. 

    

                                         Centrum van Krakau

De volgende dag zijn we verder gereisd naar Berlijn. We hebben ongeveer 7 uur gereden. 's Middags zijn we Berlijn in geweest en laten ze daar nou net een Primark hebben! We hebben nog even lekker gewinkeld en daarna heeft de reisleidster (Marit) een rondleiding gegeven in Berlijn. Daarna zijn we naar het hotel gegaan. We zaten midden in Berlijn. 's Avonds gegeten en daarna zijn we gaan slapen. Vrijdag hebben we nog 2 andere concentratiekampen bezocht: Sachsenhausen en Ravensbruck. Ook hier hebben we veel gezien en gehoord. Marit gaf zelf de rondleiding dus dat was makkelijk te verstaan. In Ravensbruck hebben ze alle nationaliteiten, die in het kamp hebben gezeten, in ijzeren letters op de muur gehangen. Het was eigenlijk de bedoeling dat we bloemen bij Noorwegen zouden neerleggen, maar aangezien er net een andere groep voor ons was geweest hadden we besloten om de bloemen op het water neer te leggen. Maar mama en ik wilden heel graag een bloem bij Nederland neerleggen, dus hebben wij 2 bloemen gekregen. Ook hier is een gedicht voorgelezen en een minuut stilte gehouden. Daarna zijn we verder gereisd naar de boot. We zouden daar 1 nachtje slapen. De volgende dag zouden we eigenlijk alleen maar in de bus zitten, en we zouden nog 1 boot nemen van Zweden naar Noorwegen. Zaterdag waren we om 6 uur weer in Vegårshei. Het was een onvergetelijke reis!

Lynette's belevenis:

Afgelopen week ben ik met Sacha, haar klas en ouders naar Polen geweest.
Het was een reis die heel veel kinderen van 15 jaar in Noorwegen maken.
We waren met een reisorganisatie die Aktive Fredsreiser, Travel for Peace heet.
Zij willen jongeren laten zien wat er in de Tweede Wereldoorlog is gebeurd.
Praten ook over de mensenrechten.
Het was een indrukwekkende maar ook heel gezellige reis.
We hebben verschillende concentratiekampen bezocht en daar werd ik wel even stil van.
Het er zijn is toch heel iets anders als er over horen, lezen of een film ervan zien.
Je ervan bewust worden dat vrijheid niet altijd zo vanzelfsprekend is.
Voor de kinderen was het een leerzame reis maar zeker ook voor de volwassenen.
Eigenlijk zou iedereen het in zijn leven een keer gezien moeten hebben.
Bovenal heb ik het heel gezellig met de ouders gehad. Weer veel nieuwe mensen leren kennen.
Krakau en Berlijn bezocht, wat erg leuk was.
Al met al een onvergetelijke reis.
Olaf gaat volgend jaar met Bas mee op deze reis. Mooi dat we onze ervaringen dan kunnen delen.

We wonen 1 jaar in Noorwegen

Nu we een jaar in Noorwegen wonen heb ik een samenvatting gemaakt van alle verhalen van de afgelopen periode.

Verder hebben Sacha, Bas en Lynette hun ervaring van het afgelopen jaar opgeschreven.

Het begin  (juli 2013)

Na 7 jaar achtereen op vakantie te zijn geweest in Noorwegen hebben we ruim een jaar geleden {2012} besloten om te emigreren.
Wij zijn Olaf {49} Lynette {51} Sacha {14} en Bas {12} Hoonhout. 

Lynette is als oncologisch verpleegkundige werkzaam in het Waterlandziekenhuis in Purmerend.
Sacha en Bas zitten allebei op de havo.
En ik heb een lange tijd gewerkt voor een verzekeringsbedrijf.

Eerst zijn we op bezoek geweest in Tynset en Røros.

Daar hebben we met diverse mensen en instanties gesproken.

Omdat in de Fjellregionen de kans op werk op dat moment niet zo groot was hebben we ons ook op andere regio's gericht.
Onze interesse ging uit naar het zuiden.
Met zijn rotsachtige kust, eilandjes, bossen, meren en pittoreske dorpjes met witte huisjes.

We zijn daarop de belevenissen van een gezin in Vegårshei gaan volgen.
Naarmate we verder in hun belevenissen kwamen hoe enthousiaster wij werden.
Hierdoor ook maar eens kijken of er vacatures waren in deze regio.
En die waren er.
In Vegårshei hadden ze behoefte aan een verpleegkundige in de thuiszorg.
Daarop heeft Lynette in het Noors haar cv en sollicitatiebrief gemaakt en verstuurd.
De volgende dag werden we gebeld uit Vegårshei, ze hadden de sollicitatiebrief en cv ontvangen en waren erg onder de indruk.
Lynette heeft het gesprek grotendeels in het Noors gevoerd en er werd afgesproken dat het eind van de week nog een telefonisch interview zou plaats vinden.
Het interview van meer dan een 1/2 uur was volledig in het Noors en het ging Lynette zeer goed af.
Afgesproken werd dat na het weekeind er een beslissing zou worden genomen.
Maandag bericht uit Vegårshei, of ze contact mochten opnemen met Lynette's referentie.
Ook dat was naar tevredenheid verlopen.
Lynette had de baan.
De functie houdt in dat ze als verpleegkundige patiënten thuis gaat bezoeken en verzorgen.

Nu Lynette een baan heeft moeten we ook op zoek naar woonruimte en willen we de omgeving verkennen.
We hebben natuurlijk Vegårshei alleen via internet "leren kennen".

Tijdens onze vele vakanties in Noorwegen zijn we in de buurt van Vegårshei geweest maar niet in het plaatsje zelf.
Daarom een bezoek gepland en afspraken gemaakt met "onze" Nederlandse contactpersoon die bij de gemeente werkzaam is.

Omdat Lynette geen vrij kon krijgen en Sacha nog naar school moest ben ik samen met Bas op het vliegtuig gestapt.

Vanaf Schiphol waren we binnen 1 uur en 20 minuten op de luchthaven van Sandefjord.
Een auto gehuurd en op weg naar Vegårshei.

Tijdens dit bezoek hebben we gesproken met Lynette's nieuwe baas, de burgemeester en hebben we een geweldig huis gevonden waar we voorlopig willen gaan wonen.

Bij terugkomst hebben we besloten om op vrijdag 13-september 2013 ons definitief in Noorwegen te vestigen.

Daarop de stap genomen om ons huis in de verkoop te zetten.

12 september 2013 vroeg in de ochtend trokken we voor de laatste keer de deur van ons huis aan de Graanstraat achter ons dicht.

Het avontuur was begonnen.

In de eerste maand hebben we alles zelf geregeld .

We hebben een geweldig huis, een registratiebewijs, een fødselnummer, zijn voor ziektekosten verzekerd, rijden in een Noorse auto, zijn in het bezit van vijf  Noorse telefoonnummers, hebben sinds vrijdag internet in ons huis, krijgen kinderbijslag , kinderen zitten op een Noorse school en op voetballen, we hebben beiden een Noorse bankrekening maar bovenal zijn we alle vier erg gelukkig dat we deze stap hebben genomen.
Wat betreft het huis daar zijn we geweldig bij geholpen door Chantal.

De eerste schooldag was voor Sacha en Bas zeer goed verlopen.

Ze kwamen daardoor ook opgewekt thuis en vertelden dat ze door de overige klasgenoten prima waren opgevangen.

Sacha wordt geholpen door een meisje dat Helena heet.

Zij vertaalt het naar het Engels als Sacha iets niet begrijpt.

Bas brabbelt af en toe wat Noors met de andere kinderen, en ook bij hem gaan ze over op Engels als iets niet duidelijk is.

Op school gaat het er zeer relaxt aan toe.

Dit in vergelijking met Nederland.

Zo hebben ze 45 minuten les, gevolgd door 5 à 10 min. pauze.

Daarnaast hebben ze nog een lange pauze van 40 min.

Iedereen heeft een splinternieuwe Dell computer die alleen door hun zelf mag worden gebruikt.

De eerste les begint altijd om 9.00 uur en de dag  eindigt om 14.30.

Huiswerk gaat dmv een weekplanning en als je het niet klaar hebt mag je het ook de volgende week inleveren.

Op maandag krijgen de kinderen geen toetsen zodat ze niet in het weekend hoeven te leren.

Elke dag staat er in de klas een mandje met vers fruit en melk.

Iedere leerling mag daar uit pakken en het is gratis.

De kinderen blijven in hun eigen klas en de leraren rouleren.

Als de leraar binnenkomt dienen de leerlingen te gaan staan.

Maar ze mogen ze wel bij hun voornaam aanspreken.

Leraren geven meerdere vakken zodat de wiskunde leraar ook de gymles kan geven.

Bij sommige vakken wordt de klas in tweeën gedeeld zodat er in kleinere groepjes les wordt gegeven.

Verder gaan ze met gym vaak naar buiten om bv te gaan hardlopen in het bos.

Onze eerste winter in Noorwegen was er een van uitersten.

De sneeuw kwam extreem laat maar toen het eenmaal was begonnen, was er geen houden meer aan.

Op een gegeven moment lag de sneeuw wel 2 meter hoog.

Maar ondanks de kleine ongemakken hebben we er erg van genoten.

De kids hebben leren skiën, en Lynette en ik zijn geregeld wezen langlaufen.

5 December betekent suprises en zwarte pieten op het dak.

Wij kregen onze eigen verrassing.

De stroom viel uit en er viel een boom op het dak!

Kerst 2013

Ook hebben Bas en ik afgelopen jaar samen een kerstboom uitgezocht.

Wel gek om het bos in te gaan, een boom uit te zoeken, deze om te zagen en vervolgens mee te nemen.

De buren hadden ook een boom uitgezocht en deze voorzien van een rood lint.

Hiermee is duidelijk dat de betreffende boom al een bestemming heeft.

Op school hadden Sacha en Bas een kerstbal.

Gebruikelijk is dat iedereen keurig gekleed komt en dat betekent de dames in een jurk en de mannen in een pak.

Ze hebben er erg van genoten.

2014

2 Januari 2014 ga ik voor het eerst weer naar school, en dat na ruim 31 jaar.

Ik zal 3 dagen per week, 6 uur per dag Noorse les gaan volgen in Risør.

Tevens zal er een soort inburgeringscursus worden gegeven.

Ik ben benieuwd wat me te wachten staat.

{Het begin was wel even moeilijk maar inmiddels ben ik aan het 2e deel begonnen en heb er nog steeds plezier in}.

Dat we al snel bekend raakten in Vegårshei, en vooral Lynette, werd alleen maar versterkt door het stukje in de krant waarin ze verteld over haar werk in de thuiszorg.

Huis in Nederland is verkocht

Deze week gaan we met z'n vieren naar Nederland voor de overdracht van ons huis aldaar.

Sacha en Bas gaan mee, want die willen graag het huis nog een keer zien.

We zijn dus druk met spullen pakken en het opzoeken van de benodigde papieren.

Donderdagmiddag vliegen we vanaf Sandefjord naar Amsterdam.

Vrijdag is de overdracht.

50 jaar oud

Het is zover.

Ik heb vandaag de respectabele leeftijd van 50 jaar bereikt.

Vanochtend ben ik door Sacha en Bas verrast met een mooie powerpoint presentatie.

Allemaal leuke foto's met daaronder het liedje Proosten van Guus Meeuwis.

Echt heel mooi gemaakt.

Met koffie op bed van Lynette kon deze dag niet meer stuk.

Einde middag zijn Nanna, John en Filip nog op bezoek geweest, kortom een geweldige dag.

Floyd

Deze week was het dan zo ver.

Na 8 weken wachten konden we Floyd, onze hondje ophalen.

Het was voor Sacha en Bas nog een lange dag want voor we naar Arendal konden vertrekken moest Lynette eerst nog werken.

Maar om half drie was ze klaar en gingen we er op aan.

Het was een bijzondere ervaring toen we wegreden met Floyd in een mandje op de achterbank tussen Sacha en Bas in.

Wie had dat een jaar geleden gedacht, wij met een hond.

We hadden in Nederland geen enkel dier, zelfs geen goudvis.

Grunnlovsdag

Vandaag is het 17 Mei (Grunnlovsdag), de nationale feestdag van Noorwegen.

Op deze dag vieren de Noren dat in 1814 in Eidsvoll de grondwet werd getekend.

En juist dit jaar is dit precies 200 jaar geleden.

Noren zijn enorm trots op hun land en dat laten ze blijken ook. Overal hangt de vlag uit en gaat men gekleed in traditionele kledij.

Deze kledij, bunad genaamd, word meestal gedragen bij speciale gelegenheden zoals bruiloften en doopfeesten, maar vooral op 17 Mei.

Ook het koningshuis is regelmatig in bunad te bewonderen.

De bunad wordt met de hand gemaakt en versierd met zilveren sieraden.

     

                                Sacha met haar vriendinnen in bunad

Op 17 mei heeft iedere stad of dorp een optocht waaraan de gehele gemeenschap deelneemt.

Met vlaggen, een fanfare en het zingen van het volkslied laten ze hun trots voor het land blijken.

Verder is het echt een feest voor de kinderen.

Met veel eten en drinken en spelletje die ze kunnen doen.

Voor de volwassen is het een samenkomen met familie en vrienden.

Afscheidsfeest van de 10e klas.

Alle ouders waren uitgenodigd voor wat later bleek een geweldige gezellige avond.

Zoals de traditie voorschrijft zijn de leerlingen keurig gekleed.

De jongens kwamen in pak en de meisjes in hun bunad.

   

             Sacha met haar vriendin Helena

Er was een heerlijk buffet en er werd gespeecht.

Elke leerling werd even benoemd en zijn of haar bijzonderheden werden uitgelicht.

Sacha was de klassens herlige, wat zoveel betekent als "klassen lieveling".

Wat heeft ze dat toch fantastisch gedaan, om in zo'n korte tijd zo'n indruk achter te laten.

Om 21.00 uur moesten de ouders vertrekken en zijn de leerlingen (zonder leraren of ander toezicht) verder gaan feesten.

 

                                               

Vakantie in eigen land

In het begin van de vakantie hebben we onze eigen boot gekocht.

Hieronder onze eerste ervaring:

Het was zo'n 23 graden maar toch was het op het water erg rustig.

Na een uurtje hebben we de boot aangelegd op een strandje waar we helemaal alleen hebben genoten van de rust en de zon.

Het was een paradijselijke ervaring.

Dit gaan we zeker vaker doen.

 

Toen ook Lynette vrij was zijn we naar Rjukan en de Gaustatoppen geweest.

Ook hier hebben we weer genoten van de schoonheid die Noorwegen te bieden heeft.

We kijken terug op een geweldig jaar.

En hebben dit met zijn vieren toch maar mooi geflikt.

Apetrots zijn wij als ouders op Sacha en Bas, die zich echt geweldig open hebben opengesteld voor alle veranderingen.

En zich gelukkig en thuis voelen in hun nieuwe land.

Verder hebben we ook niet te klagen gehad over belangstelling want de volgende familie en vrienden hebben de moeite genomen om ons te bezoeken: opa Nooij, oma Elly, Fokke, Julia (2x), Greet, Marijke, Jos, Tessa, Wendy, Jacco, Marcel, Daphne, Chris, Ilonka, Dennis, Jeroen, Huub, Cynthia, en Isabeau.

Allemaal bedankt, en als jullie nog eens willen komen, jullie zijn altijd welkom.

Geschreven door Lynette

Één jaar in Noorwegen! En wat is het snel gegaan.
We zijn hier gekomen en mee gaan draaien in de gemeenschap zonder enige moeite.
Daar verbazen we ons zelf wel eens over.
Maar we wonen dan ook wel in een kleine, sociale gemeenschap.
Een land met seizoenen, wat echt fantastisch is.
We hebben leren langlaufen en het rijden met sneeuw is mij goed afgegaan. We gaan geregeld erop uit voor een mooie wandeling. Want die kan je hier genoeg maken.
Ik doe mee aan allerlei sportieve activiteiten en heb daardoor veel mensen leren kennen.
Ik heb een hele leuke baan in de thuiszorg. Heb nooit geweten dat het zo leuk was.
Boeiend, omdat je op alles alert moet zijn, vooral bij oudere mensen.
Uitdagend, omdat er heel veel te leren valt op allerlei gebied. Ik ga binnenkort naar een aantal bijscholingsdagen. Daar kijk ik naar uit!
Begeleid nu een verpleegkundige student. Ook leerzaam voor mij omdat het nu in het Noors gaat.
Ik heb leuke contacten met de patiënten, waarvan een aantal heel bijzonder.
En ook hier heb ik weer hele leuke collega's.
Ik hoor er echt bij.
We hebben genoten van al het bezoek dat is geweest. Maar dat mijn vader, 89 jaar, en mijn schoonmoeder, 82 jaar, en haar vriend, zijn geweest was wel heel bijzonder.
De plek waar we nu wonen is heerlijk, in het bos, aan het meer. 
Dan zien we eens een eland, een hert, een haas! Een das of een vos. Tja, wat wil je nog meer!
We hebben het er weleens over of we iets missen uit Nederland.
Dan komen we op het kroketje, even langs de Chinees, of even een bakkie koffie halen.
We hebben gewoon een heerlijk leven hier en zijn heel blij dat we de grote stap om te emigreren hebben gezet.

Geschreven door Sacha 

Mijn eerste jaar in Noorwegen,

Mijn eerste jaar in Noorwegen was het meest bijzondere en ook het spannendste jaar van m'n leven tot nu toe. Het was een heel speciaal jaar met eigenlijk alleen maar hoogtepunten. De leukste dingen die ik heb meegemaakt dit jaar waren: de eerste schooldag, het kerstfeest, al het bezoek dat we hebben gehad, het skiseizoen, het afsluitingsfeest van de 10de klas, en natuurljk de zomervakantie. Er waren nog veel meer hoogtepunten. Ik vond vooral de winter heel erg leuk om mee te maken! Ook de manier waarop er hier kerst wordt gevierd is heel erg leuk. Ik heb nog geen moment heimwee gehad naar Nederland, maar dat gaat ook niet als je zulke leuke dingen meemaakt het hele jaar door! Ook was ik al snel gewend aan de school, het huis en de omgeving. We hebben ook prachtige seizoen gehad het afgelopen jaar! Ook de taal was heel leuk om te leren. Ik kan nu de radio, tv en musicals goed volgen, en het spreken met mensen gaat ook vloeiend. Ik hoop dat het aankomend jaar net zo leuk wordt als dit jaar!

Geschreven door Bas

Een jaar in Noorwegen.

13 september wonen wij alweer 1 jaar in ons mooie landje.
In 1 jaar hebben we veel meegemaakt.
Veel bezoek, feestjes, sportactiviteiten en nog meer.
Ik weet nog wel dat ik vorig jaar in de klas kwam en ik nog geen woord Noors sprak.
Toen we nog geen 2 weken in Noorwegen woonden was ik al jarig.
Ik vierde mijn feestje een maand later met Stian, een jongen uit mijn klas.
We gingen kleiduivenschieten.
Een bijzondere ervaring.
Toen kwam eerst een voetbalseizoen en daar werden we uiteindelijk 3e.
Toen de winter begon hebben we voor het eerst op ski's gestaan.
Een nieuwe ervaring en wij hoeven  dus nooit meer op wintersport.
In de winter heb ik veel geskied en daar genoot ik erg van.
Maar de voetbal gaat hier ook gewoon door, maar dan in de sporthallen.
Na de winter werd het eigenlijk in één keer prachtig weer.
In de zomer hebben we veel gezwommen en feestjes gehad.
Het water hier op Flaten was 30 graden, dus daar hebben we van genoten.
We zijn  ook nog heerlijk een weekje op vakantie geweest.
Dat was erg leuk, maar we waren wel weer blij om naar huis te gaan.
Nu is de school weer begonnen en dat vind ik ook weer leuk.
Zo is het jaar in omgevlogen.
En er zullen vast nog meer leuke jaren volgen!