Verder hebben Sacha, Bas en Lynette hun ervaring van het afgelopen jaar opgeschreven.
Het begin (juli 2013)
Wij zijn Olaf {49} Lynette {51} Sacha {14} en Bas {12} Hoonhout.
Lynette is als oncologisch verpleegkundige werkzaam in het Waterlandziekenhuis in Purmerend.
Sacha en Bas zitten allebei op de havo.
En ik heb een lange tijd gewerkt voor een verzekeringsbedrijf.
Sacha en Bas zitten allebei op de havo.
En ik heb een lange tijd gewerkt voor een verzekeringsbedrijf.
Eerst zijn we op bezoek geweest in Tynset en Røros.
Daar hebben we met diverse mensen en instanties gesproken.
Omdat in de Fjellregionen de kans op werk op dat moment niet zo groot was hebben we ons ook op andere regio's gericht.
Onze interesse ging uit naar het zuiden.
Met zijn rotsachtige kust, eilandjes, bossen, meren en pittoreske dorpjes met witte huisjes.
Onze interesse ging uit naar het zuiden.
Met zijn rotsachtige kust, eilandjes, bossen, meren en pittoreske dorpjes met witte huisjes.
We zijn daarop de belevenissen van een gezin in Vegårshei gaan volgen.
Naarmate we verder in hun belevenissen kwamen hoe enthousiaster wij werden.
Hierdoor ook maar eens kijken of er vacatures waren in deze regio.
En die waren er.
In Vegårshei hadden ze behoefte aan een verpleegkundige in de thuiszorg.
Daarop heeft Lynette in het Noors haar cv en sollicitatiebrief gemaakt en verstuurd.
De volgende dag werden we gebeld uit Vegårshei, ze hadden de sollicitatiebrief en cv ontvangen en waren erg onder de indruk.
Lynette heeft het gesprek grotendeels in het Noors gevoerd en er werd afgesproken dat het eind van de week nog een telefonisch interview zou plaats vinden.
Het interview van meer dan een 1/2 uur was volledig in het Noors en het ging Lynette zeer goed af.
Afgesproken werd dat na het weekeind er een beslissing zou worden genomen.
Maandag bericht uit Vegårshei, of ze contact mochten opnemen met Lynette's referentie.
Ook dat was naar tevredenheid verlopen.
Lynette had de baan.
De functie houdt in dat ze als verpleegkundige patiënten thuis gaat bezoeken en verzorgen.
Naarmate we verder in hun belevenissen kwamen hoe enthousiaster wij werden.
Hierdoor ook maar eens kijken of er vacatures waren in deze regio.
En die waren er.
In Vegårshei hadden ze behoefte aan een verpleegkundige in de thuiszorg.
Daarop heeft Lynette in het Noors haar cv en sollicitatiebrief gemaakt en verstuurd.
De volgende dag werden we gebeld uit Vegårshei, ze hadden de sollicitatiebrief en cv ontvangen en waren erg onder de indruk.
Lynette heeft het gesprek grotendeels in het Noors gevoerd en er werd afgesproken dat het eind van de week nog een telefonisch interview zou plaats vinden.
Het interview van meer dan een 1/2 uur was volledig in het Noors en het ging Lynette zeer goed af.
Afgesproken werd dat na het weekeind er een beslissing zou worden genomen.
Maandag bericht uit Vegårshei, of ze contact mochten opnemen met Lynette's referentie.
Ook dat was naar tevredenheid verlopen.
Lynette had de baan.
De functie houdt in dat ze als verpleegkundige patiënten thuis gaat bezoeken en verzorgen.
Nu Lynette een baan heeft moeten we ook op zoek naar woonruimte en willen we de omgeving verkennen.
We hebben natuurlijk Vegårshei alleen via internet "leren kennen".
Tijdens onze vele vakanties in Noorwegen zijn we in de buurt van Vegårshei geweest maar niet in het plaatsje zelf.
Daarom een bezoek gepland en afspraken gemaakt met "onze" Nederlandse contactpersoon die bij de gemeente werkzaam is.
Omdat Lynette geen vrij kon krijgen en Sacha nog naar school moest ben ik samen met Bas op het vliegtuig gestapt.
We hebben natuurlijk Vegårshei alleen via internet "leren kennen".
Tijdens onze vele vakanties in Noorwegen zijn we in de buurt van Vegårshei geweest maar niet in het plaatsje zelf.
Daarom een bezoek gepland en afspraken gemaakt met "onze" Nederlandse contactpersoon die bij de gemeente werkzaam is.
Omdat Lynette geen vrij kon krijgen en Sacha nog naar school moest ben ik samen met Bas op het vliegtuig gestapt.
Vanaf Schiphol waren we binnen 1 uur en 20 minuten op de luchthaven van Sandefjord.
Een auto gehuurd en op weg naar Vegårshei.
Tijdens dit bezoek hebben we gesproken met Lynette's nieuwe baas, de burgemeester en hebben we een geweldig huis gevonden waar we voorlopig willen gaan wonen.
Bij terugkomst hebben we besloten om op vrijdag 13-september 2013 ons definitief in Noorwegen te vestigen.
Daarop de stap genomen om ons huis in de verkoop te zetten.
12 september 2013 vroeg in de ochtend trokken we voor de laatste keer de deur van ons huis aan de Graanstraat achter ons dicht.
Het avontuur was begonnen.
In de eerste maand hebben we alles zelf geregeld .
We hebben een geweldig huis, een registratiebewijs, een fødselnummer, zijn voor ziektekosten verzekerd, rijden in een Noorse auto, zijn in het bezit van vijf Noorse telefoonnummers, hebben sinds vrijdag internet in ons huis, krijgen kinderbijslag , kinderen zitten op een Noorse school en op voetballen, we hebben beiden een Noorse bankrekening maar bovenal zijn we alle vier erg gelukkig dat we deze stap hebben genomen.
Wat betreft het huis daar zijn we geweldig bij geholpen door Chantal.
Wat betreft het huis daar zijn we geweldig bij geholpen door Chantal.
De eerste schooldag was voor Sacha en Bas zeer goed verlopen.
Ze kwamen daardoor ook opgewekt thuis en vertelden dat ze door de overige klasgenoten prima waren opgevangen.
Sacha wordt geholpen door een meisje dat Helena heet.
Zij vertaalt het naar het Engels als Sacha iets niet begrijpt.
Bas brabbelt af en toe wat Noors met de andere kinderen, en ook bij hem gaan ze over op Engels als iets niet duidelijk is.
Op school gaat het er zeer relaxt aan toe.
Dit in vergelijking met Nederland.
Zo hebben ze 45 minuten les, gevolgd door 5 à 10 min. pauze.
Daarnaast hebben ze nog een lange pauze van 40 min.
Iedereen heeft een splinternieuwe Dell computer die alleen door hun zelf mag worden gebruikt.
De eerste les begint altijd om 9.00 uur en de dag eindigt om 14.30.
Huiswerk gaat dmv een weekplanning en als je het niet klaar hebt mag je het ook de volgende week inleveren.
Op maandag krijgen de kinderen geen toetsen zodat ze niet in het weekend hoeven te leren.
Elke dag staat er in de klas een mandje met vers fruit en melk.
Iedere leerling mag daar uit pakken en het is gratis.
De kinderen blijven in hun eigen klas en de leraren rouleren.
Als de leraar binnenkomt dienen de leerlingen te gaan staan.
Maar ze mogen ze wel bij hun voornaam aanspreken.
Leraren geven meerdere vakken zodat de wiskunde leraar ook de gymles kan geven.
Bij sommige vakken wordt de klas in tweeën gedeeld zodat er in kleinere groepjes les wordt gegeven.
Verder gaan ze met gym vaak naar buiten om bv te gaan hardlopen in het bos.
Onze eerste winter in Noorwegen was er een van uitersten.
De sneeuw kwam extreem laat maar toen het eenmaal was begonnen, was er geen houden meer aan.
Op een gegeven moment lag de sneeuw wel 2 meter hoog.
Maar ondanks de kleine ongemakken hebben we er erg van genoten.
De kids hebben leren skiën, en Lynette en ik zijn geregeld wezen langlaufen.
5 December betekent suprises en zwarte pieten op het dak.
Wij kregen onze eigen verrassing.
De stroom viel uit en er viel een boom op het dak!
Kerst 2013
Ook hebben Bas en ik afgelopen jaar samen een kerstboom uitgezocht.
Wel gek om het bos in te gaan, een boom uit te zoeken, deze om te zagen en vervolgens mee te nemen.
De buren hadden ook een boom uitgezocht en deze voorzien van een rood lint.
Hiermee is duidelijk dat de betreffende boom al een bestemming heeft.
Op school hadden Sacha en Bas een kerstbal.
Gebruikelijk is dat iedereen keurig gekleed komt en dat betekent de dames in een jurk en de mannen in een pak.
Ze hebben er erg van genoten.
2014
2 Januari 2014 ga ik voor het eerst weer naar school, en dat na ruim 31 jaar.
Ik zal 3 dagen per week, 6 uur per dag Noorse les gaan volgen in Risør.
Tevens zal er een soort inburgeringscursus worden gegeven.
Ik ben benieuwd wat me te wachten staat.
{Het begin was wel even moeilijk maar inmiddels ben ik aan het 2e deel begonnen en heb er nog steeds plezier in}.
Dat we al snel bekend raakten in Vegårshei, en vooral Lynette, werd alleen maar versterkt door het stukje in de krant waarin ze verteld over haar werk in de thuiszorg.
Huis in Nederland is verkocht
Deze week gaan we met z'n vieren naar Nederland voor de overdracht van ons huis aldaar.
Sacha en Bas gaan mee, want die willen graag het huis nog een keer zien.
We zijn dus druk met spullen pakken en het opzoeken van de benodigde papieren.
Donderdagmiddag vliegen we vanaf Sandefjord naar Amsterdam.
Vrijdag is de overdracht.
50 jaar oud
Het is zover.
Ik heb vandaag de respectabele leeftijd van 50 jaar bereikt.
Vanochtend ben ik door Sacha en Bas verrast met een mooie powerpoint presentatie.
Allemaal leuke foto's met daaronder het liedje Proosten van Guus Meeuwis.
Echt heel mooi gemaakt.
Met koffie op bed van Lynette kon deze dag niet meer stuk.
Einde middag zijn Nanna, John en Filip nog op bezoek geweest, kortom een geweldige dag.
Floyd
Deze week was het dan zo ver.Na 8 weken wachten konden we Floyd, onze hondje ophalen.
Het was voor Sacha en Bas nog een lange dag want voor we naar Arendal konden vertrekken moest Lynette eerst nog werken.
Maar om half drie was ze klaar en gingen we er op aan.
Het was een bijzondere ervaring toen we wegreden met Floyd in een mandje op de achterbank tussen Sacha en Bas in.
Wie had dat een jaar geleden gedacht, wij met een hond.
We hadden in Nederland geen enkel dier, zelfs geen goudvis.
Grunnlovsdag
Vandaag is het 17 Mei (Grunnlovsdag), de nationale feestdag van Noorwegen.
Op deze dag vieren de Noren dat in 1814 in Eidsvoll de grondwet werd getekend.
En juist dit jaar is dit precies 200 jaar geleden.
Noren zijn enorm trots op hun land en dat laten ze blijken ook. Overal hangt de vlag uit en gaat men gekleed in traditionele kledij.
Deze kledij, bunad genaamd, word meestal gedragen bij speciale gelegenheden zoals bruiloften en doopfeesten, maar vooral op 17 Mei.
Ook het koningshuis is regelmatig in bunad te bewonderen.
De bunad wordt met de hand gemaakt en versierd met zilveren sieraden.
Sacha met haar vriendinnen in bunad
Op 17 mei heeft iedere stad of dorp een optocht waaraan de gehele gemeenschap deelneemt.
Met vlaggen, een fanfare en het zingen van het volkslied laten ze hun trots voor het land blijken.
Verder is het echt een feest voor de kinderen.
Met veel eten en drinken en spelletje die ze kunnen doen.
Voor de volwassen is het een samenkomen met familie en vrienden.
Afscheidsfeest van de 10e klas.
Alle ouders waren uitgenodigd voor wat later bleek een geweldige gezellige avond.
Zoals de traditie voorschrijft zijn de leerlingen keurig gekleed.
De jongens kwamen in pak en de meisjes in hun bunad.
Sacha met haar vriendin Helena
Er was een heerlijk buffet en er werd gespeecht.
Elke leerling werd even benoemd en zijn of haar bijzonderheden werden uitgelicht.
Sacha was de klassens herlige, wat zoveel betekent als "klassen lieveling".
Wat heeft ze dat toch fantastisch gedaan, om in zo'n korte tijd zo'n indruk achter te laten.
Om 21.00 uur moesten de ouders vertrekken en zijn de leerlingen (zonder leraren of ander toezicht) verder gaan feesten.
Vakantie in eigen land
In het begin van de vakantie hebben we onze eigen boot gekocht.
Hieronder onze eerste ervaring:
Het was zo'n 23 graden maar toch was het op het water erg rustig.
Na een uurtje hebben we de boot aangelegd op een strandje waar we helemaal alleen hebben genoten van de rust en de zon.
Het was een paradijselijke ervaring.
Dit gaan we zeker vaker doen.
Toen ook Lynette vrij was zijn we naar Rjukan en de Gaustatoppen geweest.
Ook hier hebben we weer genoten van de schoonheid die Noorwegen te bieden heeft.
We kijken terug op een geweldig jaar.
En hebben dit met zijn vieren toch maar mooi geflikt.
Apetrots zijn wij als ouders op Sacha en Bas, die zich echt geweldig open hebben opengesteld voor alle veranderingen.
En zich gelukkig en thuis voelen in hun nieuwe land.
Verder hebben we ook niet te klagen gehad over belangstelling want de volgende familie en vrienden hebben de moeite genomen om ons te bezoeken: opa Nooij, oma Elly, Fokke, Julia (2x), Greet, Marijke, Jos, Tessa, Wendy, Jacco, Marcel, Daphne, Chris, Ilonka, Dennis, Jeroen, Huub, Cynthia, en Isabeau.
Allemaal bedankt, en als jullie nog eens willen komen, jullie zijn altijd welkom.
Geschreven door Lynette
Één jaar in Noorwegen! En wat is het snel gegaan.
We zijn hier gekomen en mee gaan draaien in de gemeenschap zonder enige moeite.
Daar verbazen we ons zelf wel eens over.
Maar we wonen dan ook wel in een kleine, sociale gemeenschap.
Een land met seizoenen, wat echt fantastisch is.
We hebben leren langlaufen en het rijden met sneeuw is mij goed afgegaan. We gaan geregeld erop uit voor een mooie wandeling. Want die kan je hier genoeg maken.
Ik doe mee aan allerlei sportieve activiteiten en heb daardoor veel mensen leren kennen.
Ik heb een hele leuke baan in de thuiszorg. Heb nooit geweten dat het zo leuk was.
Boeiend, omdat je op alles alert moet zijn, vooral bij oudere mensen.
Uitdagend, omdat er heel veel te leren valt op allerlei gebied. Ik ga binnenkort naar een aantal bijscholingsdagen. Daar kijk ik naar uit!
Begeleid nu een verpleegkundige student. Ook leerzaam voor mij omdat het nu in het Noors gaat.
Ik heb leuke contacten met de patiënten, waarvan een aantal heel bijzonder.
En ook hier heb ik weer hele leuke collega's.
Ik hoor er echt bij.
We hebben genoten van al het bezoek dat is geweest. Maar dat mijn vader, 89 jaar, en mijn schoonmoeder, 82 jaar, en haar vriend, zijn geweest was wel heel bijzonder.
De plek waar we nu wonen is heerlijk, in het bos, aan het meer.
Dan zien we eens een eland, een hert, een haas! Een das of een vos. Tja, wat wil je nog meer!
We hebben het er weleens over of we iets missen uit Nederland.
Dan komen we op het kroketje, even langs de Chinees, of even een bakkie koffie halen.
We hebben gewoon een heerlijk leven hier en zijn heel blij dat we de grote stap om te emigreren hebben gezet.
We zijn hier gekomen en mee gaan draaien in de gemeenschap zonder enige moeite.
Daar verbazen we ons zelf wel eens over.
Maar we wonen dan ook wel in een kleine, sociale gemeenschap.
Een land met seizoenen, wat echt fantastisch is.
We hebben leren langlaufen en het rijden met sneeuw is mij goed afgegaan. We gaan geregeld erop uit voor een mooie wandeling. Want die kan je hier genoeg maken.
Ik doe mee aan allerlei sportieve activiteiten en heb daardoor veel mensen leren kennen.
Ik heb een hele leuke baan in de thuiszorg. Heb nooit geweten dat het zo leuk was.
Boeiend, omdat je op alles alert moet zijn, vooral bij oudere mensen.
Uitdagend, omdat er heel veel te leren valt op allerlei gebied. Ik ga binnenkort naar een aantal bijscholingsdagen. Daar kijk ik naar uit!
Begeleid nu een verpleegkundige student. Ook leerzaam voor mij omdat het nu in het Noors gaat.
Ik heb leuke contacten met de patiënten, waarvan een aantal heel bijzonder.
En ook hier heb ik weer hele leuke collega's.
Ik hoor er echt bij.
We hebben genoten van al het bezoek dat is geweest. Maar dat mijn vader, 89 jaar, en mijn schoonmoeder, 82 jaar, en haar vriend, zijn geweest was wel heel bijzonder.
De plek waar we nu wonen is heerlijk, in het bos, aan het meer.
Dan zien we eens een eland, een hert, een haas! Een das of een vos. Tja, wat wil je nog meer!
We hebben het er weleens over of we iets missen uit Nederland.
Dan komen we op het kroketje, even langs de Chinees, of even een bakkie koffie halen.
We hebben gewoon een heerlijk leven hier en zijn heel blij dat we de grote stap om te emigreren hebben gezet.
Geschreven door Sacha
Mijn eerste jaar in Noorwegen,
Mijn eerste jaar in Noorwegen was het meest bijzondere en ook het spannendste jaar van m'n leven tot nu toe. Het was een heel speciaal jaar met eigenlijk alleen maar hoogtepunten. De leukste dingen die ik heb meegemaakt dit jaar waren: de eerste schooldag, het kerstfeest, al het bezoek dat we hebben gehad, het skiseizoen, het afsluitingsfeest van de 10de klas, en natuurljk de zomervakantie. Er waren nog veel meer hoogtepunten. Ik vond vooral de winter heel erg leuk om mee te maken! Ook de manier waarop er hier kerst wordt gevierd is heel erg leuk. Ik heb nog geen moment heimwee gehad naar Nederland, maar dat gaat ook niet als je zulke leuke dingen meemaakt het hele jaar door! Ook was ik al snel gewend aan de school, het huis en de omgeving. We hebben ook prachtige seizoen gehad het afgelopen jaar! Ook de taal was heel leuk om te leren. Ik kan nu de radio, tv en musicals goed volgen, en het spreken met mensen gaat ook vloeiend. Ik hoop dat het aankomend jaar net zo leuk wordt als dit jaar!
Mijn eerste jaar in Noorwegen was het meest bijzondere en ook het spannendste jaar van m'n leven tot nu toe. Het was een heel speciaal jaar met eigenlijk alleen maar hoogtepunten. De leukste dingen die ik heb meegemaakt dit jaar waren: de eerste schooldag, het kerstfeest, al het bezoek dat we hebben gehad, het skiseizoen, het afsluitingsfeest van de 10de klas, en natuurljk de zomervakantie. Er waren nog veel meer hoogtepunten. Ik vond vooral de winter heel erg leuk om mee te maken! Ook de manier waarop er hier kerst wordt gevierd is heel erg leuk. Ik heb nog geen moment heimwee gehad naar Nederland, maar dat gaat ook niet als je zulke leuke dingen meemaakt het hele jaar door! Ook was ik al snel gewend aan de school, het huis en de omgeving. We hebben ook prachtige seizoen gehad het afgelopen jaar! Ook de taal was heel leuk om te leren. Ik kan nu de radio, tv en musicals goed volgen, en het spreken met mensen gaat ook vloeiend. Ik hoop dat het aankomend jaar net zo leuk wordt als dit jaar!
Geschreven door Bas
Een jaar in Noorwegen.
13 september wonen wij alweer 1 jaar in ons mooie landje.
In 1 jaar hebben we veel meegemaakt.
Veel bezoek, feestjes, sportactiviteiten en nog meer.
Ik weet nog wel dat ik vorig jaar in de klas kwam en ik nog geen woord Noors sprak.
Toen we nog geen 2 weken in Noorwegen woonden was ik al jarig.
Ik vierde mijn feestje een maand later met Stian, een jongen uit mijn klas.
We gingen kleiduivenschieten.
Een bijzondere ervaring.
Toen kwam eerst een voetbalseizoen en daar werden we uiteindelijk 3e.
Toen de winter begon hebben we voor het eerst op ski's gestaan.
Een nieuwe ervaring en wij hoeven dus nooit meer op wintersport.
In de winter heb ik veel geskied en daar genoot ik erg van.
Maar de voetbal gaat hier ook gewoon door, maar dan in de sporthallen.
Na de winter werd het eigenlijk in één keer prachtig weer.
In de zomer hebben we veel gezwommen en feestjes gehad.
Het water hier op Flaten was 30 graden, dus daar hebben we van genoten.
We zijn ook nog heerlijk een weekje op vakantie geweest.
Dat was erg leuk, maar we waren wel weer blij om naar huis te gaan.
Nu is de school weer begonnen en dat vind ik ook weer leuk.
Zo is het jaar in omgevlogen.
En er zullen vast nog meer leuke jaren volgen!
13 september wonen wij alweer 1 jaar in ons mooie landje.
In 1 jaar hebben we veel meegemaakt.
Veel bezoek, feestjes, sportactiviteiten en nog meer.
Ik weet nog wel dat ik vorig jaar in de klas kwam en ik nog geen woord Noors sprak.
Toen we nog geen 2 weken in Noorwegen woonden was ik al jarig.
Ik vierde mijn feestje een maand later met Stian, een jongen uit mijn klas.
We gingen kleiduivenschieten.
Een bijzondere ervaring.
Toen kwam eerst een voetbalseizoen en daar werden we uiteindelijk 3e.
Toen de winter begon hebben we voor het eerst op ski's gestaan.
Een nieuwe ervaring en wij hoeven dus nooit meer op wintersport.
In de winter heb ik veel geskied en daar genoot ik erg van.
Maar de voetbal gaat hier ook gewoon door, maar dan in de sporthallen.
Na de winter werd het eigenlijk in één keer prachtig weer.
In de zomer hebben we veel gezwommen en feestjes gehad.
Het water hier op Flaten was 30 graden, dus daar hebben we van genoten.
We zijn ook nog heerlijk een weekje op vakantie geweest.
Dat was erg leuk, maar we waren wel weer blij om naar huis te gaan.
Nu is de school weer begonnen en dat vind ik ook weer leuk.
Zo is het jaar in omgevlogen.
En er zullen vast nog meer leuke jaren volgen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten